zondag 2 oktober 2011

traantjes ergens daarboven

Ik had mezelf voorgenomen om tegen het einde van mijn reis de top van de Rockefeller te bezoeken. Het is een zeer toeristische attractie, en een beetje aan de dure kant, maar het was het zo waard!!
Op het moment dat je uit de lift stapt en op de 69ste verdieping komt gebeurd er iets magisch, iets van je niet kan voorzien, ookal heb je dit al eens gedaan.. Het blijft een uitzicht om U tegen te zeggen. Hieraan geraak je niet gewend denk ik..


Het voordeel aan de Rockefeller is dat je langst beide kanten een prachtig uitzicht hebt.
Enerzijds heb je dus het zicht op downtown, met de Empire State Building als pronkstuk.
En aan de ander kant heb je an amazing view on the park 






















Voor mij is dit New York. Dit was het beeld dat ik had voor ik vertrok, zelfs voor ik mijn trip gepland had. Het beeld van alle verschillende soorten gebouwen en de grote diversiteit.. Een prachtige mix van oud en nieuw. Toen ik daar boven stond was ik erg bezig met het beneden zijn. De gedachte van tussen de gebouwen te lopen en een deel te zijn van de stad. Ik hou ervan om na te denken over simultane gebeurtenissen. Wat zijn mensen aan het doen terwijl ik daar boven sta. Of wie staat er op dit moment van een zonsondergang te genieten terwijl ik schrijf over het geweldige uitzicht..
Het is ongelooflijk hoeveel beweging er is deze stad is. Elke minuut, elke seconde.. En ik ben slechts één uit de zovelen die deze stad ervaart.

Ik kon wel uren naar dit uitzicht kijken, en dat is eigenlijk ook wat ik gedaan heb. Ik geraakte er echt niet weg. En plots kwam het tot mij, binnen 4 dagen moet ik hier weg, en dat is echt het laatste wat ik wil!!
Ik bleef maar staren en staren, ik besefte dat ik dit zo ga missen..
Als ik heel eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik een traantje gelaten heb toen ik daarboven stond. Maar ik weet dat ik op een dag terug kom, hopelijk voor goed..




with love
a.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten