Ik doe hier wel veel dingen en maak wel veel mee, maar jullie willen niet voor tiende keer lezen dat ik naar het park ben geweest en een boek heb gelezen of dat ik deze week mijn haren heb gekleurd...
Het begint enorm te korten. Ik probeer er zo weinig mogelijk aan te denken, maar binnen 6 dagen moet ik alweer op het vliegtuig stappen om terug naar huis te komen. En ik moet toegeven dat ik er tegen op zie. Om verschillende redenen.. Ten eerste omdat ik hier niet weg wil.. Sommigen zullen dat begrijpen, anderen dan weer niet, maar het is hier zo geweldig dat ik hier echt wil blijven. Maar dit gevoel heb ik wel al genoeg meegegeven de voorbije berichten..
Ten tweede omdat ik niet echt veel zin heb om zolang onderweg te zijn. De vlucht zelf duurt al acht uur, maar dan moet ik nog eens twee uur op voorhand zijn, en dan nog een uur taxi rekenen, en dan op eens terug in België op mijn bagage wachten, en de rit naar huis.. Allemaal dingen die de reis huiswaarts veel langer en vermoeiender maken..
Maar wat ik dus eigenlijk wou vertellen, het begint te korten.. En elke dag denk ik "oh, dat moet ik nog doen en dat ook nog, ... " enzovoort. En hoewel ik het in het begin allemaal rustig aan deed, omdat ik tijd genoeg had, heb ik nu het gevoel dat ik nooit tijd genoeg zal hebben om alles te zien.. En dan elke seconde dat ik niets doe, een tijdsverspilling is.
Gisteren had ik dan nog eens, sinds lang, een planning gemaakt met wat ik allemaal ging doen. Ik had een wandeling uitgetekend op mijn kaartje. (zodat ik gewoon het lijntje moest volgen en niet te veel moest staan zoeken op mijn kaart, want hoe ik het nu draai of keer, ik haat de momenten wanneer de mensen zien dat ook ik een toerist ben ;) )
Mijn wandeling begon bij een lekker ontbijthuisje, waar ik dit keer gewoon wat lekkers ging afhalen, om het vervolgens in een nabijgelegen parkje op te eten. Daarna trok ik verder naar het westelijke gedeelte van de stad.
In de late namiddag had ik een skype afspraak met mijn familie, dus ik keerde terug naar mijn appartement.. Ik was niet zo ver van huis dus ik besloot te stappen.. Dat bespaarde mij een taxi rit..
Achteraf bekeken had ik beter wat minder gierig geweest, want toen ik dit zag, had ik echt wel beter moeten weten.
Voor ik het goed en wel besefte werd ik overspoeld met een regenvlaag zoals ik er nog nooit één gezien heb. Wanneer je in de films ziet dat -op overdreven romantische momenten- de regen met bakken uit de lucht valt en dat ze dan kleddernat moeten gaan schuilen voor het onweer.. Wel dat is hier dus echt zo.. Geen miezer regen of wat gedruppel. Onmiddellijk de volle laag..
Het jammere was dat ik nog twintig minuten naar huis moest stappen en dat de taxi's overvol zaten.. Daar stond ik dan, met al het geld dat ik had uitgespaard in mijn zak en ik helemaal doorweekt.
xoxo
a.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten